F.v.: Halldór Jónsson, sjó- og landpóstur, Friðgerður Friðgeirsdóttir, Sigrún Elíasdóttir, Nanna Westerlund, Elinborg Helgadóttir, Kristjana Arnardóttir, María Steinunn Finnsdóttir, Þóra Þórðardóttir, Jóhanna Jóhannesdóttir, Pálína Sigtryggsdóttir, Nanna Bárðardóttir og Jón Halldórsson, póstur. Ljósm.: HS

Árið 1998 var þess minnst að 40 ár voru liðin frá því Mjólkárvirkjun tók til starfa. Þá var meðf. mynd tekin af hluta húsmæðra þeirra sem gerðu garðinn frægan í Mjólká á þeim tíma. Glæsilegar konur sem stóðu þétt að baki vélstjóra virkjunarinnar, eiginmanna sinna.

Mjólká 1 var 2,400 kílówött, byggð við mjög frumstæðar aðstæður. Hálfgert kraftaverk. Hún veitti birtu og yl um Vestfirði og gerði þá byggilegri. Ráðherra raforkumála sagði þá að virkjunin myndi duga Vestfirðingum í nánustu framtíð. Sá spádómur rættist nú ekki. Þá þurfti að reisa stauravirki og strengja víra yfir fjöll og firnindi, strendur, firði og dali. Mikilvirkir, stórhuga og lagtækir menn voru þar að verki. Ekki er vitað til að nokkur Vestfirðingur né aðrir hafi beðið tjón á sálu sinni þrátt fyrir alla þá nauðsynlegu tréstaura sem stóðu undir rafmagnslínunum og standa enn.

Á myndinni eru frá vinstri:

Bréfið sem Emil Hjartarson skrifaði Austurbakka hf.

Bréfið sem Emil Hjartarson skrifaði Austurbakka hf.

Emil Hjartarson í pontu á Vestur-Ísfirðingamóti á Hótel Sögu fyrir nokkrum árum og gestum er skemmt. Ljósm.: BIB

« 1 af 3 »

Kristján Einarsson Lionsmaðurinn á Flateyri hefur undanfarið grúskað í gömlum skjölum Lionsfélags Önundarfjarðar og þar kemur ýmisleg spaugilegt í ljós. Til dæmis bréf sem Emil Hjartarson skrifar Austurbakka hf og er ætlað sannfæra „tollheimtumenn í fjármálaráðuneytinu um að Lionsmenn eru ekki að kaupa apparatið til að leika sér með á fundum þegar lítið er að gera“. Tilefnið er að Lionsfélagið hafði fjárfest í hjartarafrita handa heilsugæslustöðinni á Flateyri.

Í bréfinu segir ennfremur „bréfið vélrituðum við „sveitó“ (þ.e. sveitarstjórinn) á splunkunýja ritvél sveitarstjóraembættisins, sem við kunnum hvorugir á.“

Eftir rúman mánuð kemur í ljós hvort bókin verði gefin út.

Kómedíuleikhúsið hefur helgað sig einleikjaforminu að mestu allt síðan um aldamót. Enda höfum við aðeins haft einn leikara í okkar herbúðum meira og minna. Sá hinn sami hefur nánast leikið einn frá aldamótum. Hver svo sem ástæðan er, kannski er hann bara svona lélegur leikari?

Hvað um það hinn einstaki leikari sem um ræðir er Elfar Logi Hannesson sem segir að einleikjaformið hafi frekar valið hann en hann valið formið. Enda ekki ólíktlegt þar sem hann er eini atvinnuleikarinn sem hefur verið búsettur á Vestfjörðum síðan um áðurnefnd aldamót. 

Svo djúpt hefur einleikarinn Elfar Logi sökt sér í formið að síðustu ár hefur hann setið sveittur við að rita einleikjasögu Íslands. Nú nokkrum árum síðar er bókverkið tilbúið og eina sem vantar að að stiðja á prenta. 

Kjartan Ólafsson kom konungi fuglanna til aðstoðar. Ljósm.: Lýður Jónsson.

Í dag var farið fyrir Dýrafjörð: Kjaransstaðir, Drangar, Botn og Lambadalshlíð. Stórkostleg náttúruparadís. Allur gróður í blóma. Birkið angaði um allt. Enginn birkifeti sjáanlegur. Ekki mikið af grænjöxlum á berjalyngi. Kannski verður litið um ber í sumar. Sjáum til. Ekki öll nótt úti enn. Vegurinn slarkfær fyrir sæmilega bíla. Utan Drangagils munu Dýrafjarðagöng svo opnast í fyllingu tímans.

Tveir klógulir ernir flugu yfir. Konungur fuglanna. Tignarleg sjón.

Meðf. mynd er af Kjartani Ólafssyni, lækni, sem var sonur Ólafs Ólafssonar, skólastjóra á Þingeyri. Kjartan þjónaði Flateyrarlæknishéraði upp úr 1950. Eitt sinn er hann var á ferð í botni Dýrafjarðar, kom hann konungi fuglanna til aðstoðar. Hann hafði orðið fyrir hremmingum nokkrum. Var hann þurrkaður í fjárhúsi Ólafs skólastjóra yfir helgi. Var svo sleppt á vit örlaga sinna og“dró þá arnsúg í flugnum“. 

Eins og undanfarin ár verða veittir styrkir úr Menningarsjóði vestfirskrar æsku til framhaldsnáms sem vestfirsk ungmenni geta ekki stundað í heimabyggð sinni. 
Félagssvæði Vestfirðingafélagsins er Ísafjarðarsýslur, Ísafjörður, Stranda- og Barðastrandasýslur. 
Á síðasta ári voru veittir styrkir að upphæð 450 þúsund til þriggja ungmenna frá Vestfjörðum. 
Í stjórn sjóðsins eru: 
Haukur Hannibalsson,  Ásdís Sæmundsdóttir og Sigurður H. Magnússon.

Að öðru jöfnu njóta eftirtaldir forgangs um styrk úr sjóðnum:

Dýrfirðingurinn Sig­urður Rúnar Ragnarsson og Guðrún Eyjólfsdóttir, tengdadóttir Dýrafjarðar, reka nú ísbúðina Moogoo en einnig veit­ingastaðinn Spiseriet.

Ísbúðin stend­ur við Kir­ke­gata 32 í Stavan­ger. Af Face­book-síðu Moogoo

Elín Jónsdóttir bak við búðar­borðið. Úrvalið til fyr­ir­mynd­ar. Af Face­book-síðu Moogoo

« 1 af 3 »

Íslensk ísbúð var opnuð í norsku borg­inni Stavan­ger í gær, fimmtudaginn 20. júlí 2017, á Þorláksmessu að sumri.
Viðbrögðin hafa ekki látið á sér standa og var röð út úr dyr­um bæði í gær og í dag. Eig­end­ur ísbúðar­inn­ar, sem heit­ir MooGoo, eru tvö ís­lensk pör, þau Elín Jóns­dótt­ir og Daní­el Sig­ur­geirs­son, og Dýrfirðingurinn Sig­urður Rún­ar Ragn­ars­son og tengdadóttir Dýrafjarðar, Guðrún Eyjólfsdóttir.

Í sam­tali við mbl.is seg­ir Sig­urður að hann og Guðrún hafi flutt til Stavan­ger fyr­ir átta og hálfu ári. „Við sáum strax í byrj­un að það yrði mjög góð viðbót við bæ­inn að opna ís­lenska ísbúð,“ seg­ir Sig­urður. „En það var ekki fyrr en um fyr­ir einu og hálfu ári síðan sem við og Elín og Daní­el byrjuðum að tala um það af al­vöru að opna hérna ísbúð.“

Bragðaref­ur­inn vin­sæl­ast­ur

Akademían á Þingeyri að störfum. Ljósm. Kristján Ottósson.

 Þingeyrarakademían sendir íslenska kvennalandsliðinu í knattspyrnu sérstakar baráttukveðjur að vestan. Jafnframt lýsir hún aðdáun sinni á þeirri fallegu framkomu, baráttuhug og leikgleði sem kom glöggt fram í leiknum við Frakka.

Akademían telur að ítalska konan hafi ekki haft neinar forsendur til að dæma stroffí í lok leiks. Það sá enginn neitt brot. Sú franska lét sig bara detta. Það sáu allir. Þetta var ekki einu sinni fríspark!

Svo sleppti sú gamla stroffíinu í fyrri hálfleik sem íslensku kjarnorkustelpurnar áttu greinilega að fá, að dómi allra spekinga hér fyrir vestan. En það þýðir ekkert að röfla við dómarann. Hann dæmir og ræður.

Miðbæjardrengirnir Sigurður Þ. Gunnarsson til vinstri og Guðberg Kristján Gunnarsson til hægri. Ljósm.: H. S.

Við smelltum þessari líflegu mynd af þeim Miðbæjarbræðrum, Sigurði Þ. Gunnarssyni og Guðbergi Kristjáni Gunnarssyni, eftir að þeir voru búnir að „redda“ deginum í Þingeyrarsundlaug. Þar eru þeir meðlimir í hinum ágæta morgunklúbbi, sem er eiginlega að verða landsfrægur eða þannig.

Þeir bræður eru traustir menn og áreiðanlegir, líkt og þau Miðbæjarsystkin önnur úr Haukadal. Engir oflátar eða flysjungar líkt og segir í fornum texta. Þeir eru með háskólagráðu úr Skóla lífsins, en það er nokkuð notagóður skóli sem kunnugt er, þó ekki sé hann gjaldgengur til námslána.