Tómas tekur lagið í grunnskólanum á efri árum.

Tómas Jónsson fæddist á Gili í Mýrahreppi í Dýrafirði 6. júní 1925. Hann lést á Fjórðungssjúkrahúsinu á Ísafirði 15. ágúst 1999. Foreldrar hans voru Jón Júlíus Sigurðsson, skósmiður og síðar bóndi og Valgerður Efimía Tómasdóttir. Systkini hans, sem öll eru látin, voru Haraldur, Sigurður (dóu ungir), Ingibjörg, Jóhannes og Oddur.

    Tómas var einn þeirra persónuleika sem fjölhæfnin gerir þá um flesta hluti ólíka öðrum mönnum. Hann var húmoristi, sagnamaður og söngmaður. Íþróttamaður, hestamaður og bridgemaður prýðilegur. Bókhaldsmaður, trésmiður og múrari. Fyrirtaks ræðumaður, gleðimaður í góðra vina hópi og á mannamótum. Liðtækur leikari og afbragðs smali, svo nokkuð sé nefnt. Allt þetta og margir fleiri góðir eiginleikar einkenndu þennan sérstæða Dýrfirðing. Hæfileika sína setti hann ekki undir mæliker. Hann fór yfirleitt fremstur í flokki. Þó án þess að trana sér fram.

Dýrafjörður.

Það er borðleggjandi að Ísland á sér fáar ef nokkrar hliðstæður í víðri veröld. Ábyrgð okkar Íslendinga er mikil að varðveita landið sem við höfum að láni. Og það er mikil áhætta að hleypa útlendingum milljónum saman meira og minna eftirlitslaust hér inn í okkar stóra og mikla listasal náttúrunnar. Við verðum að stýra þeim af hæfilegri festu ef ekki á illa að fara.

Hver erlendur ferðamaður greiði 5 þúsund krónur í aðgangseyri

Lilja Rafney Magnúsdóttir á fundi á Þingeyri.

Íslandspóstur hf ætlar að fækka dreifingardögum í dreifbýli í annan hvern dag og fækka landpóstum og er sú ákvörðun byggð á heimild í nýrri reglugerð innanríkisráðuneytisins.
Ég tók þessi mál upp í fyrirspurnartíma Alþingis þar sem innanríkisráðherra var til svara og lýsti því yfir að mér þætti þetta vera aðför að dreifðum byggðum.

Ráðherra taldi að ekki væri ástæða til að hafa áhyggjur af þessum breytingum, þjónustan yrði til staðar áfram, gegn gjaldi „nota bene“, og þjónustukönnun sýndi að ekki væri almenn andstaða við sveigjanleika í dreifingu póstsins og póstsamskipti hefðu færst mikið yfir á netið. Ég vil benda á að aukin þjónusta og verslun á netinu nær ekki til allra dreifðra byggða og enn er langt í land að tryggð sé háhraðanettenging til allra landsmanna.

 Mótmæli frá fulltrúum landsbyggðarinnar

Tryggvi Þorsteinsson skurðlæknir frá Vatnsfirði í Djúpi.

Torfi Þorkell Guðbrandsson skólastjóri frá Heydalsá í Strandasýslu.

« 1 af 2 »

Ekki fer hjá því að forleggjarar sem gefa út jafn viðamikið efni og Vestfirska forlagið hefur borið gæfu til að standa að á örfáum árum, kynnast mörgum karakterum. Höfundar bóka og annars efnis skipta þar hundruðum. Þetta fólk hefur upp til hópa gefið undirrituðum mikið. Ánægjuleg og prúðmannleg samskipti hafa verið þar í öndvegi.

    Nú hafa tveir heiðursmenn úr þessum hópi kvatt okkur með tveggja daga millibili, báðir háaldraðir. Þetta eru þeir Tryggvi Þorsteinsson skurðlæknir frá Vatnsfirði í Djúpi og Torfi Þorkell Guðbrandsson skólastjóri frá Heydalsá í Strandasýslu. Þessir tveir Vestfirðingar voru góðir fulltrúar sinna byggða. Þeir voru hógværir, hressilegir, kurteisir og gamansamir þegar það átti við. Heilsteyptir menn og æðrulausir.

Frá Skjaldabjarnarvík. Geirólfsgnúpur í baksýn. Ljósm. Fornleifastofnun.

« 1 af 4 »

Velæruverðugi [prófastur] og mjög vellærði kennimann. Ástsamleg heilsan.

 Hér með vil ég yðar velæruverðugheitum til vitundar gefa: Um kvöldið þann 6. september [1790] kom hingað presturinn sr. Jóhann svo sem í húsvitjun og með honum Ólafur Ólafsson á Melum, líka Jón Árnason í Ófeigsfirði og gekk það með friðsemd skikkanlega til, sem ég hafði vit á eftir að taka. Samt hafði ég aldrei vit á að lofa því að ganga til sakramentis og standa opinbera aflausn.

Ómar Smári með eiginkonu sinni, Ninu Ivanovu, sem er upprunnin í Garðaríki. Þau hjón vinna bæði mikið fyrir Vestfirska forlagið. Nína er grafískur hönnuður með meiru og brýtur um flestar bækur forlagsins. Ljósm. H. S.

« 1 af 11 »

Fyrir nokkrum árum byrjaði Vestfirska forlagið að gefas út svokallaðar hjólabækur eftir Ómar Smára Kristinsson. Eru þær nú orðnar fjórar. Fyrsta bókin fjallaði að sjálfsögðu um Vestfirði.

Síðan kom Vesturland, Suðvesturland og í ár kom svo Árnessýsla. Þessar bækur hans Ómars Smára eiga sér enga hliðstæðu hér á landi eftir því sem við best vitum. Það fer vel á því að birta hér kaflann úr bókinni um Svalvogahringinn.

 Ómar Smári Kristinsson:

 Svalvogahringurinn

Vinsælasta hjólaleiðin á landinu?