Það er ekki laust við að okkur Vestfirðingum berist kyndugur boðskapur frá hæstvirtum samgönguráðherra þessa dagana. Hann ber ,,ónefnda sveitarstjórnarmenn" og ,,ónefndan almúga" fyrir því að þeir kæri sig lítt um að rofin sé einangrun byggða á Vestfjörðum sem einar mega búa við það að hafa ekki árssamgöngur á vegum á tuttugustu og fyrstu öld. Að minnsta kosti á þetta ekki að vera forgangsmál. Það er enginn að bera á móti því að það hafi komið upp tímabundin vandamál vegna veðurs og vályndrar náttúru á leiðinni milli Súðavíkur og Ísafjarðar en það vandamál á ekki að leiða til þess að samgönguráðherra geti farið að hrófla við löngu ákveðinni áætlun um samgöngubætur til handa þeim byggðarlögum sem verst eru sett á Íslandi hvað varðar samgöngur á vegum.

Það eru ómældir möguleikar um samstarf byggðarlaga sem árssamgöngur á milli svæðanna á norðan- og sunnanverðum Vestfjörðum munu skapa. Hér er um að ræða atvinnumál , menningarmál, menntamál, ferðamál og flest sem lýtur að samskiptum fólks. Það ber í því sambandi að hafa hugfast að þetta veitir íbúum á sunnanverðum Vestfjörðum tækifæri til að stofna til þjónustu sem hefur aukna möguleika á stærri markaði. Ég þekki vel til á sunnanverðum Vestfjörðum og veit að þar býr harðduglegt fólk sem við hér á norðursvæðinu eigum svo sannarlega samleið með. Vonandi eru allir þéttbýlisstaðirnir þrír þar að eygja nýja og betri tíma.

 

Ég veit ekki hvað hæstvirtum samgönguráðherra gengur til með þessu tali sínu sem hann ber ónefnda huldumenn fyrir. Ég lít málið hins vegar það alvarlegum augum að mér finnst ummæli hans kalla á aðrir, sem eiga að hafa forystu í samgöngumálum kjördæmisins, bregðist við. Ég vil því skora á fyrsta þingmann Norðvesturkjördæmis Sturlu Böðvarsson, fyrrverandi samgönguráðherra að kalla þingmenn kjördæmisins saman og fá fram skoðun þeirra um hvort þeir styðji þá hugmynd að raska þeirri áætlun sem núverandi forseti Alþingis kynnti sjálfur hér vestra.

 

Ólafur Bjarni Halldórsson.