Jón Gunnarsson, samgönguráðherra. Jón Sigurðsson, forseti, á vegg og fylgist með.

Undarlegt er að fylgjast með því þessa dagana hvernig Alþingi og ríkisstjórn eru komin upp að vegg í vegamálunum. Þingmenn virðast bara alls ekki kunna þá reikningskúnst að leggja saman og draga frá. Að maður nú ekki tali um að margfalda og deila. Samgönguáætlun og fjárlög eru samþykkt á löggjafarsamkomunni fyrir jól. Saklausum bændum og búaliði ásamt öðrum á landsbyggðinni er tjáð að það eigi að gera hitt og þetta til að lagfæra ýmsa moldarvegi. Menn verða yfir sig glaðir. En allt í einu kemur í ljós 10 milljarða króna gat í vegamálunum!  

   Svo kemur drengurinn hlaupandi, ættaður að vestan, og skýrir þjóðinni frá þessu. Það verður allt brjálað. Hann er auðvitað settur umsvifalaust í gapastokkinn og kastað í hann grjóti. Í gamla daga kembdu þeir ekki hærurnar sem fluttu slæm skilaboð. En það er nokkuð seigt í Nonna. Hann setur bara undir sig hausinn og segir eins og er. Hann mun líklega komast klakklaust frá þessari undarlegu uppákomu. En þarf ekki að rannsaka þennan yfirþyrmandi  klaufaskap eins og annað hjá þessari þjóð?