Eitthvað það allra besta sem sýnt er í íslenska sjónvarpinu þessa dagana er þátturinn Rætur.

Sigríður Halldórsdóttir, sem þekkt er úr Landanum, er þar við stjórnvölinn. Þar ræðir hún við erlent fólk sem flutti til Íslands á ýmsum tímum og hefur auðgað mannlífsflóru okkar og beinlínis orðið Íslendingar. Það hafði frá fáu að hverfa í heimalöndum sínum nema hörmungum. Hér hjá okkur hefur þetta fólk fundið sjálft sig. Orðið liðtækt á ýmsum sviðum þjóðfélagsins. Það er ánægjulegt að sjá.

Megum við vel minnast þess að eitt sinn vorum við sjálf flóttamenn.

Sjónvarpið getur gert góða hluti þegar það vill.