Merkir Íslendingar - Þórarinn Kristjánsson
Þórarinn varð stúdent frá Bessastöðum 1838 og var fjögur ár skrifari M. F. Lunds, sýslumanns í Mýrasýslu, að Vogi á Mýrum. Hann vígðist sem aðstoðarprestur föður síns 1842 á Bægisá í Hörgárdal en fluttist með honum að Tjörn í Svarfaðardal strax árið eftir og síðan að Völlum 1846.
Þórarinn hóf sjálfstæðan prestsskap árið eftir þegar hann fluttist að Stað í Hrútafirði. Þaðan fór hann að Prestbakka í Hrútafirði og var þar á árunum 1850-1867. Þá fór hann að Reykholti í Borgarfirði 1867-1872 en flutti að lokum vestur í Vatnsfjörð og sat þar til æviloka. Þórarinn var skipaður prófastur í Strandasýslu 1850-67, í Borgarfjarðarsýslu 1967-1871 og settur prófastur 7. júní 1881 til 1882 en gat ekki sinnt því vegna vanheilsu.
„Þórarinn var meðalmaður á hæð, grannvaxinn og léttilegur. Svipur hans bar vott um alvöru og skarpar gáfur, en minna bar þar á lítillæti og mildi. Ræðumaður þókti hann hinn prýðilegasti og skrifari af hreinustu list.“ Hann sat Þjóðfundinn 1851 sem þjóðkjörinn fulltrúi Strandasýslu.
Kona Þórarins var Ingibjörg Helgadóttir, f. 21.10. 1817 í Vogi á Mýrum, d. 6.6. 1896 í Rauðanesi á Mýrum.
Börn Þórarins og Ingibjargar sem komust upp voru Kristján Eldjárn prestur á Tjörn í Svarfaðardal, Helgi Jónas bóndi í Rauðanesi, Þorbjörg húsfreyja í Gullbringu í Svarfaðardal, Sesselja Guðrún húsfreyja á Ísafirði, Ingibjörg húsfreyja á Eyri í Mjóafirði, og Stefán gullsmiður á Akureyri.
Þórarinn dó 10. september 1883.
Morgunblaðið 8. nóvember 2016.
