Elfar Guðni Þórðarson, listmálari á Stokkseyri, heldur hér á fossinum Dynjanda sem hann málaði á steinvölu af Dynjandalendum. Ljósm.: BIB

Björn Ingi Bjarnason og Elfar Guðni Þórðarson, listmálari, sem málað hefur fleiri Vestfjarðamyndir en flestir enda dvaldi hann vikum saman að Sólbakka í Önundarfirði, fór um og málaði.

Hjá Elfari Guðna Þórðarsyni í sýningarsal hans í Menningarverstöðinni Hólmaröst á Stokkseyri.

Hjá Elfari Guðna Þórðarsyni í sýningarsal hans í Menningarverstöðinni Hólmaröst á Stokkseyri.

Hjá Elfari Guðna Þórðarsyni í sýningarsal han í Menningarverstöðinni Hólmaröst á Stokkseyri.

Beitingafólk komið á vestfirska steina hjá Elfari Guðna. -Það er ekki lengi verið að beita í hálftíma- sagði Guðbjartur Jónsson á Flateyri, mesti beitingamaður allra tíma, eftir að hafa beitt heila vertíð 8 bala á Sóley ÍS 225 og 8 bala á Vísi ÍS 171, eða 16 bala alls á hverjum degi. Þetta hefur aldrei verið gert af öðrum manni né konu.

Fossinn Dynjandi í Arnarfirði kominn á vogina en hann er þyngdar sinnar virði í hvaða formi sem er.

« 1 af 7 »

Og er nú tímabært að rifja upp hvað fossarnir á Dynjanda heita. Sumir þeirra bera tvö og jafnvel þrjú nöfn:

Talið ofanfrá eru það:

Dynjandi (Fjallfoss),
Hæstahjallafoss,
Úðafoss (Strokkur eða Strompur),
Göngumannafoss (Göngufoss),
Hríðsvaðsfoss,
Hundafoss
og Bæjarfoss (Sjóarfoss).

   Það er sannkölluð fossasimfónía sem náttúran leikur fyrir gesti sína á Dynjanda, misjafnlega hljómmikil eftir árstíðum. Sagt er að niður fossanna þar heyrist lengra en frá nokkrum öðrum fossum á Íslandi.