Hraðsamtalið: - „Hvað merkir það að vera trommuleikaralegur?“
Bogi Þórhallsson er maður nefndur, Eyfiðingur að ætt. Hann hefur búið lengi með kýr, sauðfé og hesta á Stóra-Hamri, sem er 23 km innan Akureyrar. Er nú að láta af búskap og yngri kynslóðin að taka við. Það eru þau Guðný Hallsdóttir, ættuð úr Svarfaðardal og Baldur Lárus Jónsson úr Ólafsfirði. Bogi, sem hefur gífurlegan áhuga á Vestfjörðum og Vestfirðingum, er nú staddur hjá okkur hér vestra.
„Hvað er að frétta úr Eyjafirði, Bogi bóndi?“
„Allt ágætt. Milt og gott veður i haust.“
„Hvernig var sumarið?“
„Þegar sumarið er liðið er maður búinn að gleyma öllum slæmu dögunum. Man betur eftir þeim góðu, sem voru margir.“
„Heyskapur?“
„Hann gekk ágætlega. Hey mikil og góð hjá okkur. Túnin slegin þrisvar sinnum.“
„“Er snjóþungt á Stóra-Hamri?“
„Nei. Síðasti snjóavetur sem hægt er að kalla var 1995.“
„Hvað kemur til með þennan mikla áhuga þinn á öllu vestfirsku?“
„Sá áhugi hefur alltaf verið fyrir hendi. Ég hringdi einu sinni blindandi á Vestfirði. Þá komst ég í kynni við Pál heitinn Jóhannesson frá Bæjum og hans ágætu konu, Önnu Magnúsdóttur frá Hringverskoti í Ólafsfirði. Þar myndaðist mikill kunningsskapur.
Um 1970 eignaðist ég eigin flugvél. Ég og vinur minn fórum þá fljúgandi norður til Aðalvíkur og víðar. Það voru mín fystu kynni af fjórðungnum.“
„Ég heyri að þú notar stundum orðið trommuleikaralegur. Hvað táknar það?“
„Það táknar svipinn á mönnum þegar þeir verða mjög hissa. Þá verða menn eins og trommuleikarar í framan, trommuleikaralegir.“
