Hornstrandir og Jökulfirðir - Ýmsar frásagnir af horfnu mannlífi
Ný bók að vestan:
Hornstrandir og Jökulfirðir
Ýmsar frásagnir af horfnu mannlífi
4. bók
Fjölbreyttar, áhugaverðar og spennuþrungnar frásagnir
Út er komin hjá Vestfirska forlaginu 4. bókin í bókaflokknum Hornstrandir og Jökulfirðir. Í Hornstrandabókum forlagsins er svo til eingöngu gamalt vín á nýjum belgjum. Yfirleitt eru þetta frásagnir sem flestir eru búnir að gleyma, en geta nú gengið að á einum stað. Ýmislegt í þeim kemur á óvart, einkum þeim sem yngri eru. Fjölbreyttar, áhugaverðar og spennuþrungnar frásagnir sem jafnast á sinn hátt fyllilega við glæpasögur nútímans.
Bókin er 132 bls. og skal hér stiklað á stóru um efni hennar:
Guðrún Guðvarðardóttir skrifar um hvaða stað henni þótti vænst um. Þá er viðtal við hana úr Þjóðviljanum sem Sigurdór Sigurdórsson skrifaði: Hef sett mér það mark að ganga alla Vestfirði. Kjartan Ólafsson minnist Guðrúnar, sem hann kallaði Vestfjarðakonuna.
Fjallað er um byggingu Hornbjargsvita, en hann var reistur 1930 við erfið skilyrði. Skrá er yfir alla vitaverði sem þar störfuðu.
Birt er hugljúf frásögn eftir Ragnheiði Jónsdóttur í Kjós í Jökulfjörðum sem hún skrifaði um hann Bleik sinn.
Viðtal við Jóhann Pétursson vitavörð er eftir Vilborgu Harðardóttur:
Hef aldrei þekkt að vera einmana á Horni. Svo eru frásagnir Gunnars Friðrikssonar og Vilmundar Jónssonar af Guðmundi Pálmasyni „vitaverði við erfiðasta vita landsins.“
Birtur er 4. og síðasti hluti frásagnar Gísla Konráðssonar af þeim félögum Halli á Horni, Snorra presti og Hallvarði Hallssyni.
Þá er Ferðasaga frá Vestfjörðum 1886-1887: Hornstrandir seinni hluti eftir Þorvald Thoroddsen, sem mun vera ein merkilegasta frásögn sem skrifuð hefur verið um Hornstrandir. Örlygur Hálfdanarson bókaútgefandi minnist Þórleifs Bjarnasonar, námsstjóra og rithöfundar.
Kjartan T. Ólafsson, sem er einn allra elsti núlifandi Hornstrendingur og ern vel, skrifar viðamikla frásögn sem hann nefnir Æskuminningar og atvinnusögu úr Aðalvík.
Loks skal nefna frásögn Alexanders Einarssonar sem hann skrifar um æviferil föður síns, Einars Bæringssonar, hreppstjóra á Dynjanda í Grunnavíkurhreppi í Jökulfjörðum.
Vestfirska forlagið
