Halla Kristinsdóttir (1931 - 2016)

Foreldrar hennar voru Jón Kristinn Elíasson, f. 1894, d. 1945, og Daðína Matthildur Guðjónsdóttir, f. 1903, d. 1999. Systkini Höllu eru Elsa, f. 1927, Jóhannes, f. 1928, Baldur, f. 1932, d. 1982, og Lára, f. 1938.

Halla giftist Guðmundi Rósenkranz Einarssyni, f. 26. nóv. 1925, d. 16. sept. 2014, hinn 11. maí 1949.

Börn þeirra eru:
1) Matthildur Rósenkranz, f. 1949, synir hennar G. Orri Rósenkranz og Sindri Rósenkranz.
2) Elín Birna, f. 1952, börn hennar Halla Rósenkranz, Stella Rósenkranz og Arnar Rósenkranz
3) Trausti Þór, f. 1953, kvæntur Önnu Sigríði Markúsdóttur, dætur þeirra Inga Karen og Sara Dögg Rósenkranz.

Barnabarnabörnin eru í dag átta talsins.

Halla bjó ásamt foreldrum sínum í Haukadalnum til ársins 1945 er Daðína, móðir hennar, fluttist til Reykjavíkur með barnahópinn eftir fráfall eiginmannsins.

Halla varði starfsævi sinni við verslunarstörf og starfaði lengst af hjá versluninni Bernharð Laxdal á Laugavegi.

Hún verður jarðsungin frá Fríkirkjunni í Reykjavík, í dag, 7. september 2016, kl. 13.

__________________________________________________________________________

Minningarorð Bjarna Guðmundssonar

Það er mér ögn skrítið, kominn á áttræðisaldur, að skrifa kveðjuorð til hennar sem gætti mín í vöggu. Svona er það nú samt.

Mér var sagt að hún Halla hefði gætt mín að minnsta kosti sumarlangt þegar ég var á fyrsta árinu. Frænka mín var hún; við áttum sömu langömmu, kjarnakonuna Guðbjörgu á Arnarnúpi í Keldudal, Bjarnadóttur. Þá átti Halla heima í Haukadal við Dýrafjörð, í stórum frændgarði okkar þar. Þröngt var í dalnum um ungt og dugandi fólk.

Fjölskylda Höllu flutti suður – eins og fleiri á þeim á þeim árum. Erfiðleikar höfðu einnig steðjað að; fjölskyldufaðirinn féll frá á besta aldri. Tengslin rofnuðu. Leiðir lágu vart saman úr því né skárust. Hver vann að sínu og lifði sínum eins og fara gerir. Aðeins óljósar spurnir af frændfólkinu í straumi áranna.

Og nú er komið að leiðaskilum. Það er því vonum seinna sem ég þakka Höllu, langfrænku minni, fyrir sumarfóstrið fyrir meira en sjötíu árum – hún þá unglingurinn en ég ómálga barn í vöggu – svo foreldrar mínir gátu gefið sig heila og óskipta að heyskap og öðrum búverkum.

Mitt fólk á Kirkjubóli minntist starfsstunda Höllu ávallt með hlýju. Fjölskyldu hennar sendi ég ennfremur samúðar- og kærleikskveðju.

Bjarni Guðmundsson.

Morgunblaðið miðvikudagurinn 7. september 2016.