Besta kjarabótin væri að hækka persónuafsláttinn af lægstu launum
Þórður J. Sigurðsson frá Ketilseyri er maður nefndur. Hann hefur verið útvegsbóndi á Þingeyri svo lengi sem elstu menn muna. Kunnur maður í sinni sveit. Hefur hann dregið marga fiska á land í gegnum tíðina. Lagtækur maður og ljúfur í geði. Margt til lista lagt.
-Hvernig hefur þú það, Dúddi?
-Ég er nú farinn að finna fyrir aldrinum. Hálfgerð linja í skrokknum. Að öðru leyti slarkfær.
-Hvað segir þú um ástandið í þjóðfélaginu í dag svona almennt?
-Mér finnst það bara skelfilegt. Þá á ég við kaupkröfurnar. Ég er búinn að vinna í 50 ár. Ellistyrkurinn er 171 þúsund. Ég hef þó ekki farið fram á hækkun.
-Fer allt til andskotans ef lægstu launin verða hækkuð?
-Ég get ekki ímyndað mér það. Besta kjarabótin væri að hækka persónuafsláttinn af lægstu launum. Svo fari hann lækkandi eftir hækkandi launum.
-Nú erum við að verða með síðustu Móhíkönum hér í firði!
- Nú, er það ekki bara það sem koma skal!
-Hvernig líst þér á þróun mála á heimaslóð?
-Menn eru fljótir að gleyma. Það hafa alltaf skipst á skin og skúrir. Menn hafa farið á hausinn í gegnum tíðina og risið upp aftur. Milljónafélagið, Proppébræður, K. D. Fáfnir, Rauðsíða og svo framvegis. Sagan segir okkur þetta.
Hallgrímur Sveinsson.
