Dynjandi í haustskrúða. Ljósm. H. S.

Í tilefni af degi salernisins 19. nóv. birtum við þessa mynd af núverandi hreinlætisaðstöðu á Dynjanda sem Ísafjarðarbær hefur veg og vanda af. Ljósm. H. S.

Þegar Auðkúluhreppur var og hét lét hann setja upp þessi fallegu vanhús á Dynjanda 1988. Leikfangasmiðjan Alda hf. á Þingeyri sá um smíði þeirra og voru þau mjög vönduð, vatnssalerni og hvað eina. Má vel segja að hreppurinn hafi verið á undan sinni samtíð hvað þessa aðstöðu snerti. Umgengni öll var til fyrirmyndar. Rekstur vanhúsanna kostaði hreppinn nánast ekki krónu. Nokkrum árum seinna voru þessi hús ofan tekin af einhverri ástæðu. Ljósm. H. S..

« 1 af 3 »

Að lokum var farið út í Mosdal með viðkomu á Dynjanda, Perlu Vestfjarða. Þar var allt í fallegum haustlitum. Ekki var mikið vatn í fossunum átta sem bera sumir tvö og jafnvel þrjú nöfn: Dynjandi (Fjallfossi), Hæstahjallafoss, Úðafoss (Strokkur eða Strompur), Göngumannafoss (Göngufoss), Hríðsvaðsfoss, Kvíslarfoss, Hundafoss og Bæjarfoss (Sjóarfoss).

   Það er sannkölluð fossasimfónía sem náttúran leikur fyrir gesti sína á Dynjanda, misjafnlega hljómmikil eftir árstíðum. Sagt er að niður fossanna þar heyrist lengra en frá nokkrum öðrum fossum á Íslandi. En er ekki nóg að hafa eitt nafn á hverjum fossi?