A A A
  • 1966 - Ólafur Kristján Skúlason
24.04.2019 - 10:37 | Hallgrímur Sveinsson

Páskahugleiðing af Vesturslóð

Tveir góðir saman. Léttadrengurinn og safnvörðurinn á Hrafnseyri forðum. Þeir hafa greinilega verið í kaffi hjá bæjarfrúnni! Ljósmyndari: Man það ekki!
Tveir góðir saman. Léttadrengurinn og safnvörðurinn á Hrafnseyri forðum. Þeir hafa greinilega verið í kaffi hjá bæjarfrúnni! Ljósmyndari: Man það ekki!

Hemmi Gunn og útvarpið

Við mættum hlusta meira á Rás 1, Gömlu gufuna, en við gerum. Þar er margur gullmolinn. Sennilega er þetta einhver besta útvarpsstöð í heimi, ef ekki sú besta. Eitt sinn spurði ég Hemma Gunn hvort honum líkaði nú betur, að vinna í sjónvarpi eða útvarpi. Ekki spurning, svaraði vinur okkar. Það er útvarpið! Þessi ótrúlegi Vestfirðingur vissi nákvæmlega hvað hann söng í sambandi við fjölmiðla. Sjónvarpsmaður á heimsmælikvarða valdi útvarpið. Mjög eftirtektarvert.


Í byrjun febrúar 1968: Hyldýpið
Útvarpsþættirnir fimm um hina ógnvænlegu atburði í Djúpinu 4. - 5. febrúar 1968, sem fluttir voru um páskana, voru sláandi. Það óskaplega ísingarveður sem þá dundi í Djúpinu og víðar um land átti sér fá ef nokkur fordæmi á okkar slóð. Að hlusta á allt það fólk segja frá, sem statt var í miðju þessara atburða, bæði á sjó og landi, við Ísafjarðardjúp og við Humberfljót í Englandi, var erfitt. Fullt af sorg, depurð og eftirsjá. Lítils háttar gamansemi hjá pörum í tilhugalífinu um þetta leyti fylgdi þó með. Það var gott. Megin tónlistarstefið í þáttunum eftir Ólaf Arnalds hafði sérstök áhrif. Það kom glöggt fram að margir sem upplifðu þessa erfiðu fyrstu daga í febrúar 1968 hafa ekki verið samir síðan. Kannski enginn þeirra. Maður heyrði jafnvel í útvarpstækinu að þulirnir, sem önnuðust afkynningu, voru hálf klökkir. Kærar þakkir Halla Ólafsdóttir og Birgir Olgeirsson.

Dýrafjarðargöng og framhaldið
Það eru allir, eða flestir, ánægðir með ganginn í Dýrafjarðargöngum. Þar hefur verið rífandi gangur, bæði utan þeirra og innan. Metrostav a. s. sem séð hefur um borvinnu og sprengingar í göngunum í samstarfi við Suðurverk, er stærsta verktakafyrirtæki í Tékklandi, með 50 ára sögu. Þeir hafa unnið í 15 öðrum Evrópulöndum að alls konar uppbyggingu á þessum tíma. Spurning dagsins: Hvert fara nú hinir slyngu bormenn? Fara þeir bara heim til sín og svo að bora einhversstaðar í Evrópu, annarsstaðar en á Íslandi? Færeyingar eru með dverghaga bormenn að vinnu í fjöllunum hjá sér allan ársins hring að sögn. Íslendingurinn getur allt, sögðu þeir í gamla daga. Nú hefur þetta snúist við að ýmsu leyti: Færeyingurinn getur allt!

Meiningin er víst að setja lög um almennilegan veg í Gufudalssveit. Hefðu betur komið löngu fyrr. Það hefur margsinnis komið fram, að lög frá Alþingi eru ofar lögum og reglugerðum frá EES og öllu hinu klabbinu. Nú er ekkert annað að
gera en setja lög á Alþingi um að vinir okkar frá Tékklandi sjái um áframhaldandi borverk á Íslandi. Hafa þá í gangi hjá okkur allan ársins hring, næstu göng og svo koll af kolli. En líklega er þetta of einfalt til að ráðamenn átti sig á því. Þeim hættir til að flækja málin endalaust. Og eftirlitsiðnaðurinn!
Maður lifandi.

« Nóvember »
S M Þ M F F L
          1 2
3 4 5 6 7 8 9
10 11 12 13 14 15 16
17 18 19 20 21 22 23
24 25 26 27 28 29 30