Mynd af styttu Jóns Sigurðssonar á Austurvelli. Hann barðist fyrir bættum lífskjörum Íslendinga. Ætli hann væri ekki baráttumaður fyrir jöfnun lífskjara í dag?

   Merkilegt má það kalla hvað okkur Íslendingum liggur mikið á. Það er allt undir brot og slit að breyta, helst öllu. Og sameina. Endilega að stækka og sameina og selja og kaupa. Auka lífsgæðin. Þekkt er slagorð okkar ágætu stjórnmálamanna hvar í flokki sem þeir standa: Við þurfum að bæta lífskjörin!

Það vita allir að þetta er þjóðarlygi. 

   Sannleikurinn er sá að við höfum ekkert með betri lífskjör að gera. Við höfum yfirfljótanlegt af öllu. En okkur vantar alltaf allt sama hvað við eignumst mikið! Hitt er annað mál að við þurfum að jafna þessi svokölluðu lífskjör.

Hvar eru þolmörk þeirra sem ekkert eiga?