Brjóturinn yzt í Suðureyrarþorpi. Ljósm.: H.S.

Úr kurteisisheimsókn til Suðureyrar í Súgandafirði

     2. þáttur

Brjóturinn er þekkt hafnarmannvirki yzt á Suðureyri. Hann þjónar nú ekki lengur sem slíkur og má muna sinn fífil fegurri. Ólafur Þ. Þórðarson, alþingismaður, segir svo í minningarorðum í Mbl. 12/10 1996 um Sturlu Jónsson hreppstjóra, sem segja má að hafi verið einn nafnkenndasti Súgfirðingur á 20. öld:

   „Í sinni oddvitatíð tókst Sturlu að breyta verstöð Suðureyrarmalar í lítið sjávarþorp. Brjóturinn sem bæði var brimvarnargarður og viðlega fyrir flutningaskip var framkvæmdin sem skipti sköpum. Sjávarþorpið var vissulega risið áður á þeirri forsendu einni að stutt var á fengsæl fiskimið en á dönsku sjókortunum var Súgandafjörður merktur sem staður sem bæri að sigla framhjá. Það storkaði geði Sturlu. Þegar hægt var að skipa út vörum með eðlilegum hætti og draga úr mætti haföldunnar á för hennar inn fjörðinn tók við nýtt tímabil. Þetta var engum ljósara en Sturlu enda orti hann:

Hafnarstaðir, húsið mitt
hátt við brjótinn stendur.
Þar sem aldan syngur sitt
sorgarlag við strendur.“

Hallgrímur Sveinsson.