18.02.2009 - 11:39 | Hallgrímur Sveinsson
''Íslands óhamingju verður allt að vopni''
“Íslands óhamingju verður allt að vopni” er
þekkt setning úr Íslandssögunni. Sennilega hefur hún sjaldan eða aldrei
átt jafn vel við og í dag. Að horfa upp á forystumenn þjóðarinnar haga
sér eins og þeir gera gerir mann bæði hryggan og dapran. Það er eins og
þessu blessaða fólki sé ekki sjálfrátt. Alþingismenn virðast heillum
horfnir. Í gagnfræðskóla í gamla daga voru krakkar settir undir húsaga
góðra kennara þegar eitthvað fór úrskeiðis og lærðu af því. En það er
líklega til of mikils mælst að setja kjörna alþingismenn undir húsaga,
eða hvað?
Um daginn tilkynntu handhafar nýrrar ríkisstjórnar að hún ætlaði að presentera sig fyrir þjóðinni framan við styttu Jóns Sigurðssonar á Austurvelli. Auðvitað rann það allt út í sandinn í einhverja vitleysu og stefnuleysi. Og vel á minnst. Alþingismenn ættu svo sannarlega að ganga í smiðju til Jóns forseta og læra af dæmum hans hvernig þeir eiga að haga sér og ráða málum þjóðarinnar.
Það kemur áþreifanlega í ljós með hverjum deginum sem líður að þetta lið er meira og minna vanhæft. Það ætti því allt að fara frá eins og það leggur sig. En hverjir eiga að koma í staðinn til að fara með fjöregg þjóðarinnar? Það er stóra spurningin sem margir velta fyrir sér. Hvar eru nú hinir bestu menn eins og Hallur af Síðu og Þorgeir ljósvetningagoði forðum?
Um daginn tilkynntu handhafar nýrrar ríkisstjórnar að hún ætlaði að presentera sig fyrir þjóðinni framan við styttu Jóns Sigurðssonar á Austurvelli. Auðvitað rann það allt út í sandinn í einhverja vitleysu og stefnuleysi. Og vel á minnst. Alþingismenn ættu svo sannarlega að ganga í smiðju til Jóns forseta og læra af dæmum hans hvernig þeir eiga að haga sér og ráða málum þjóðarinnar.
Það kemur áþreifanlega í ljós með hverjum deginum sem líður að þetta lið er meira og minna vanhæft. Það ætti því allt að fara frá eins og það leggur sig. En hverjir eiga að koma í staðinn til að fara með fjöregg þjóðarinnar? Það er stóra spurningin sem margir velta fyrir sér. Hvar eru nú hinir bestu menn eins og Hallur af Síðu og Þorgeir ljósvetningagoði forðum?