Á berjamó, á berjamó að tína! Hinn landsþekkti Vestfirðingur, Halldór Hermannsson, á berjamó á æskuslóðum inni í Djúpi fyrir nokkrum árum. Mokaði upp berjunum. Sumir Vestfirðingar af eldri kynslóð lifa það bara ekki af ef þeir komast ekki í ber síðla sumars. Auðvitað á líka að fara með ferðamennina á berjamó. Ljósm. H. S.

     Til dæmis svona:

1.     Hreppstjórar. Embætti hreppstjóra verði endurrreist í þágu ferðamanna. Landinu skipt í umdæmi þar sem þeir bera vissa ábyrgð. Þeir verði 100 talsins, þaulkunnugir menn hver á sínu svæði, jafnt karlar sem konur. Hreppstjórar starfi undir stjórn lögreglustjóra og sýslumanna og fái sérstakt erindisbréf. Þeir verði í nánu samtarfi við lögregluna, hver á sínum heimaslóðum.  

2.     Hreinlætisaðstaða. Komið verði upp hreinlætisaðstöðu um land allt þar sem þörfin er brýnust og ekki eru hótel eða veitingastaðir. Þetta verði lagleg hús með kannski 10 salernum, sameiginlegu rými með vöskum, handklæðum, speglum, lítilli sölubúð með hreinlætisvörur og aðstöðu fyrir eftirlitsmann. Húsakostur verði boðinn út í heilu lagi. Rekstur einnig boðinn út. Ókeypis aðgangur fyrir alla, innlenda sem erlenda! 50 einingar til að byrja með. Rekstur allur verði undir eftirliti hreppstjóra.

3.     Fræðsla um Ísland. Ferðafólk fái frjálsa, skipulega fræðslu um landið okkar. Hvernig menn eigi að haga sér svo ferðalagið verði öllum til ánægju. Breytileg og stundum óblíð veðrátta, vegakerfi af misjöfnu tagi og ýmsar hættur og hindranir rædd. Hrífandi náttúra Íslands kynnt og leiðbeint um umgengni við hana og grein gerð fyrir nokkrum sérkennum íslenskrar menningar og mannlífs. Reyndir leiðsögumenn og ferðaskrifstofufólk sjái um þennan þátt.